In het Zweed uwes aanschijns

Ik ben al een tijdje in Zweden. Enige tijd geleden nam ik me voor om rustiger te werken. Zo kon ik toch niet tot mijn pensioen doorgaan? Straks zijn de kinderen het huis uit en weten ze niet wie papa is, geld is niet zaligmakend, werk is ook maar werk en zo nog wat cliché's. Een cliché is een waarheid die, omdat hij te vaak wordt gezegd zijn expressieve waarde verloren heeft, maar wel een waarheid is. Dus ik ging minder werken.

Tot zich deze Zweed zich als klant meldde. Deze Zweed was een vette kluif met een 'professioneel' budget en geen ballen verstand van de Nederlandse markt. Oftewel, een spekkie naar mijn bekkie. We kunnen inmiddels goed lachen met elkaar, maar zo zijn we niet begonnen. De eerste afspraak met de Zweed was om half acht 's-ochtends. Hij was maar een dag in Nederland en wilde zijn tijd efficient gebruiken, de volgende dag moest hij alweer in Moskou zijn. Kon ik inkomen. Ik strikte mijn mooiste das, poetste mijn schoenen en leerde een paar mooie consultantstermen uit mijn hoofd, 'Resources Value Planning' bijvoorbeeld en 'Human Capital Lock-in'. En ik kreeg de opdracht, op één voorwaarde: om de drie dagen een 'status update phoneconference' per mobiel. Sinds die tijd belt de Zweed mij vanaf vliegtuigtrappen en vanuit taxi's door heel Europa. Een privé leven schijnt hij niet te hebben en dat ik er een heb komt niet in hem op.

Vandaag hebben we de opdracht afgerond.
'Thanks Michael, you are a good headhunter' zei hij tegen mij.
'You are a very nice client and you brought out the best in me' slijm ik terug. Dat scheelt, dan betalen ze hun rekening sneller.

Het zit erop, de zon schijnt, ik ga in de tuin liggen. Mijn mobiel zet ik uit. Even ontzweden. Hopelijk leest hij geen Nederlandse blogs.