woensdag 10 juni 2009

De duif en zijn buurjongen

U weet hoe dat gaat. Oh, u weet het niet want u heeft geen buurjongen. Aha, dan een stukje verduidelijking naar u toe. De vorige zin is de lelijkste die ik ooit opgeschreven heb, maar dat terzijde, we hadden het over buurjongens. Buurjongens scheppen tegen elkaar op als ze nog buurjongetjes zijn. 'Mijn vader heeft een porsche' zegt de ene buurjongen en de andere buurjongen zegt dan 'Mijn vader heeft een Ferrari', want Ferrari, dat weten jongetjes al vanaf dat ze heel klein zijn, staat hierarchisch boven de Porsche.
Of de ene zegt 'ik ga later bij Ajax voetballen, zegt de trainer zelf tegen me' en dan de ander. 'Ik word later multimiljonair en dan koop ik Ajax en dan ontsla ik jou en dan ga ik er zelf spelen'. Ezovoort, enzoverder, etcetera.

Zo ook de twee duivenbuurjongens in dit verhaal.
'Jij durft lekker niet op de dug-out van het cricketveld te zitten' zei de een.
'Jawel hoor' zei de ander en hij deed het.
'Jij durft lekker niet boven het cricketstadion te vliegen' zei de een
'Jawel hoor' zei de ander en hij deed het.
'Jij durft lekker niet op het hoofd van Jacques Rudolph te gaan schijten' zei de een
En hoe dat afliep ziet u hier beneden. Kindertjes die meelezen: dat komt ervan als je opschept.

2 opmerkingen:

  1. Educatief. Ik zal hem vanavond aan de kids laten lezen/zien. Overigens een knap staaltje duivenuitmelken!
    JPUK

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank je, maar let op: duiven zijn nooit uitgemolken, de soap continues.

    BeantwoordenVerwijderen