Wat is er leuk aan schrijven?

Wat is er leuk aan schrijven? Heeft u even? Ik kan wel de nadelen snel benoemen. Het is niet nuttig, levert geen geld op, leidt af, kost tijd, energie en inkt, of in mijn geval megabytes en je hebt geen idee voor wie je het doet. Een blik op de statistiekmeter leert dat er enkele tientallen volgers van mijn blog zijn en er op sommige dagen, met name via good old google, wat los bezoek bijkomt. Dus ik doe het voor mezelf. En voor jou, als je dit leest. Lezen is namenlijk veel leuker dan schrijven. Waarom? Een lezer heeft geen idee waar hij mee naar toe genomen wordt, hij gaat op avontuur, droomt mee met een ander en geeft zich over. Een schrijver moet wel enig idee hebben, anders loopt het giga mis.

En een blogger? Heeft die enig idee waar zijn verhaal naar toe gaat voordat hij begint? Ik ken niet zo heel veel bloggers die net zo veel flauwekul aan het internet toevertrouwen als ikzelf, ik spreek dus voor mezelf. Ik kan het alleen mezelf vragen. n=1, voor de wat meer wetenschappelijk onderlegden onder u. (ik kom uit een familie waar je pas hardop mag praten als je een doctorsbul hebt. Ik als HBO'er moet schreeuwen om gehoord te worden. Of bloggen trouwens nu ik er over nadenk).

Mijn eigen ervaring dus. Ik heb geen idee waar mijn gedachten heengaan voordat ik ga bloggen. Bij mijn boek kom ik daar niet mee weg, bij het bloggen wel. Daar draai ik aan het eind van het stukje een ringetje richting het begin en hopselakidee, rond is het verhaaltje. Duurt een paar minuten. Des avonds nalezen en hopselakidee (dat woord heb ik vandaag ontdekt) het staat erop. Vandaag las ik mijn blogs van februari en maart door (inderdaad, business is flauw tot zeer flauw momenteel) en ik dacht, wat een flauwekul, waar haalt hij het vandaan? En dat is dus het leuken van schrijven, je vangt gedachten om later dezelfde droom opnieuw te dromen. Ooit wakker geworden met het idee dat je je droom opnieuw wil doen, maar na een paar seconden is hij vervlogen? Ga schrijven, of nee beter, ga bloggen!