Paarlen voor de zwijnen

Het moet hier en nu op het ondermaanse gebeuren, ik geloof niet in de hemel en dus zal ik me snel moeten gaan bewijzen zodat ik nog in dit leven een uitgeefcontract krijg. Schrijfwedstrijden zijn de kraamkamers van nieuw Nederlands literair talent, heb ik al eerder geblogt, dus dat staat buiten alle discussies. Als je één keer iets roept ben je een opportunist, als je het vaker roept, liefst met enige tussenpozen, dan heb je een mening, of beter nog, dan heb je een visie op het bewuste onderwerp. Ik heb dus een visie op schrijfwedstrijden, dat mag duidelijk zijn.

Het Nederlands Bijbelgenootschap organiseert een schrijfwedstrijd: herschrijf het verhaal van de verloren zoon. Een dijk van een thema, ik kan niet wachten om los te branden. Ik doe aan schrijfwedstrijden mee om te winnen, want ik leef om te winnen, maar dat weten alleen mijn intimi -de lezers van dit weblog - en mijn zakelijke concurrenten. Het maakt me minder sympathiek, ik weet het, maar ik raak een leeftijd waarop je je mag excuseren voor je zwakheden en er niet meer aan hoeft te werken. Hoera.

Maar wat moet ik? Mijn versie van het verhaal van de verloren zoon zal niet goed vallen bij het Nederlands Bijbelgenootschap en bij de voorzitter van de jury, Jan Siebelink zelf. De werkelijk verloren zonen van het geloof zijn de vertegenwoordigers van de kerken. Ik zal een verhaal schrijven over hoe kerken mensen in de kou laten staan met hun geinstitutionaliseerde nepzorg, hoe ze elk debat verstommen met hun dogma's, hoe hun kerkgebouwen verloederen en volslagen onpraktisch ingedeeld elke nieuwe bestemming onmogelijk maken (ok, uitgezonderd sommige appartementencomplexen of concertzalen). Misschien begin ik ook nog wel over pedofiele priesters, aflaten of de inquisitie. Maar moet ik mijn tijd hieraan verspillen?

Stel ze snappen mijn verhaal niet, dat komt vaker voor en door een dwaling van de jury, die komen zelfs heel vaak voor, win ik toch? Dan staat er op mijn literaire CV dat ik een schrijfwedstrijd van het Nederlands Bijbelgenootschap heb gewonnen. Zullen de uitgevers aan de Amsterdamse grachten over elkaar heen stuiteren om mij te contracteren?

En bovendien, stel, de hemel bestaat en ik wil naar binnen, bijkletsen met Oma. En ik kom er niet in vanwege dat verhaal? Lastig dilemma en de deadline komt eraan. Graag advies.