Deus baguettes, sielvoeple.

Ik heb honger en ik niet alleen, ook mijn gezin. Tijd om naar de bakker te gaan. Bij de bakker voel ik me het meest op zijn Frans. Ik smelt hier samen met de lokale dorpsbevolking, het is dat ik een Nederlands accent heb, geen alpinopet draag, niet naar knoflook walm en geen Pernod lucht uitwasem, anders zouden de dorpelingen zomaar denken dan ik 'une vraie locale' was.

De bakkersvrouw vind ik verdacht veel op de loodgieter lijken, die op zijn beurt weer erg veel wegheeft van de man die de zwembadwinkel in de belendende badplaats runt en waarvan ik weet dat hij ook een mededorpeling is. Ik zeg dus heel expliciet niet dat hier sprake is van een incestueus geheel, in het geheel dus geen enkele suggestie van mijn kant dienaangaande. Lees mijn blog vandaag gerust als een journalistiek verslag van de belevenissen van iemand die schrijver wil worden. Ik noteer slechts de feiten, de mensen lijken hier allemaal op elkaar. Denkt u gerust wat u zelf wil, ik zeg niks.

Ik stel me op in de rij en verbaas me voor de zoveelste keer over het tempo in de winkel. Is dat Frans of is dat plattelands? Gaat het er in, pak hem beet, Heerjansdam bij de bakker ook zo aan toe? Dat de bakkersvrouw beleefd informeert naar de gezondheid van de schoonmoeder van de klant? Die dan rustig een medisch verslag uitbrengt, dat het met de voet nu weer goed gaat, maar de longen spelen op. Ah, een glas Banyuls per dag, bonne idee, Merci. Ja, het seizoen, de dokter dacht het ook al. De volgende klant wordt geholpen, de volgorde wordt in Franse harmonie bepaald zo lijkt het en zo gaat het een tijdje door. Beleefd, bescheiden en ingeburgerd dring ik me niet op, al denk ik in gedachten aan het nest opengesperde vogelbekjes dat thuis op me wacht. Ik wacht, zoals de Fransen zelf, keurig op mijn beurt.

Dan valt het oog van de bakkersvrouw op mij. 'Sur, pliez teek a namber' zegt ze tegen me, met de klemtoon op de laatse e van namber. Ze wijst achter me waar een paal staat waar ik, electronisch zelfs, een nummertje uit had moeten halen. Het valt niet mee om een echte Fransman te worden.