Arme Rijkman Groenink

Aardige man hoor die Rijkman Groenink (ik had ooit een ontmoeting van een halve minuut met hem, spreek dus uit eerste hand en ook uit tweede hand want A. kwam hem ooit tegen en toen zei hij 'Dag mevrouw' en dat doe je niet als je onaardig bent) en ik denk ook slim (anders wordt je geen bestuursvoorzitter van een internationale bank) maar hij slaat de plank mis. Volslagen mis. Zo mis dat je eigenlijk niet eens van een misser kan spreken. De term 'mis' veronderstelt dat je met je slag in de buurt van de plank komt, Rijkman Groenink slaat eigenlijk een slag in de lucht.

Hij betoogt dat de wereldleiders een unieke kans hebben om de bonussen voor risicovolle transacties uit te bannen. Volgens mij solliciteert hij naar een rol om dat namens hen te regelen. Zijn eigen bonus (Euro 30 miljoen) was niet voor een risicovolle transactie en dus redelijk, lees maar na.

Hij kan inhoudelijk best een punt maken, hij is echter de slechtste afzender van dit bericht die er voor te stellen is. Het publiek, en dus de wereldleiders, willen af van het beeld van bankiers aan de ene kant die bonussen opstrijken die voor Jan Lul slechts haalbaar zijn bij het winnen van de staatsloterij (en zelfs dat niet, die is 'slechts' Euro 27,5 miljoen) met aan de andere kant arme familie's die hun huis moeten kopen omdat ze de hypotheek van die bank niet meer kunnen betalen.

Rijkman Groenink zal alle redelijke argumenten waarom zijn bonus terecht is wel genoemd hebben, hij kan alleen nooit op tegen het argument van de tegenpartij, een heel onredelijk argument overigens: Jaloezie. Wouter Bos, JP de MP of wie dan ook zal nooit zaken doen met iemand die in loondienst multimiljonair is geworden in een bedrijf dat nu aan het infuus van de staatsteun ligt. Dat zal nooit enige steun van welke burger, van welke politieke kleur dan ooit krijgen. Zijn gunfactor is nul. Indien Rijkman Groenink slechts politieke ambities heeft zal hij de rest van zijn leven in de schaduw moeten doorbrengen.