dinsdag 8 december 2009

Vraag nooit waarom.



Het regent en dus brengt mijn vrouw onze dochters naar ballet (anders worden ze nat namenlijk) en dus mag ik ze halen, want zij zit al aan de wijn en ze is fervent voorstander van het zero-tolerance beleid aangaande alcohol en verkeer en bovendien heb ik de hele dag nog niets gedaan. Dat klopt, als je vergeet dat ik om zeven uur opstond, om half negen mijn eerste belangrijke vergadering had en om half zes mijn laatste en dat mijn telefoon de hele dag aan mijn oor geplakt zat. Als je dat vergeet, ja dan had ik nog niets gedaan.

De balletschool is gevestigd in een kelder, vraag me niet waarom want dat doe ik ook niet. Het is uit Amerikaans onderzoek gebleken dat hoe vaker je het woord 'waarom' gebruikt, deste ongelukkiger je wordt. Ik kan het artikel nu even niet terugvinden, googelt u zelf even. De les is afgelopen en ik zit in de kleedkamer van die kelder te wachten op onze dochters en drie buurmeisjes, die ik ook thuis moet brengen. Hun moeders zitten met mijn vrouw aan de wijn en hebben daar geen tijd voor.

Enkele andere vrouwen zitten met mij in die kleedkamer. Ze zijn jong, of word ik oud? We kletsen gezellig in afwachting van onze meiden. De vrouwen lopen op blote voeten, ik vraag me niet af waarom. Ze doen hun jassen uit, ik vraag me niet af waarom. Ik leg uit dat het Jezusverhaal over 100 jaar dezelfde waarde heeft als het huidige Sinterklaasverhaal. Geen eenvoudig onderwerp, maar ik wil graag erudiet overkomen, het zijn leuke vrouwen. Ze hangen aan mijn lippen. Ik praat rustig door, ze zeggen niets terug, ze kijken me aan. Dan trekt een van de vrouwen haar trui over haar hoofd uit en staat in BH voor me. Een ander knoopt haar gulp open. Ik wist niet dat dit verhaal dit effect had op vrouwen en dan gaat de deur van de kleedkamer open. Mijn dochter, met jas en schoenen aan, roept: 'Pap, waar blijf je nou? We zijn allang klaar in de kleedkamer hiernaast'.

Pas dan vallen mij de balletpakjes aan de kledinghaken op. Dat zijn geen kindermaten.
'Nou, ik ga maar eens' zeg ik. 'Pfft, wat is het hier warm'
'Blijf gerust nog even' zegt de jongste. 'Het werd net gezellig'.

5 opmerkingen:

  1. Link verhaal Michiel, en een flinterdun alibi. Zelfs na een ondergewaardeerd lange werkdag.

    Ik ken die kelder van mijn eigen dochter en het is onmogelijk daar te verdwalen. Valt me trouwens mee dat je ze niet over je Porsche hebt verteld...
    Garoet, JPUK

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Beste JPUK,
    In die kelder kun je heel best verdwalen. De gang boven en de gang beneden zijn TWEE kleedkamers.
    Verder vind ik dat je als mannen onderling elkaars alibi nooit moet challengen...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Sorry, ik moest Tiger al dekken en anders werd het te verwarrend.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Chiel, kun je me die link naar dat Amerikaanse onderzoek even sturen? Niet vragen waarom.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Viktor,
    Ik vrees dat ik hier het spreekwoordelijke 'uit Amerikaans onderzoek blijkt' mee bedoelde, de dooddoener die al vele malen (behalve nu) mijn argumenten kracht bijzette. Ik heb gegoogeld, letterlijk kan ik de conclusie dat nadenken over het waarom van dingen niet gelukkig maakt niet terugvinden. Wel weet ik zeker dat het zo is, daar ben ik ooit tijdens Carnaval achtergekomen. Hoe minder je afvroeg wat je deed, deste meer plezier je had. Vraag mij ook niet waarom, maar het was wel zo.
    Als goedmakertje een leuke link naar een recensie over een boek (scheelt je weer een hoop leeswerk) van een filosoof. Het boek heet Filosofie voor de zwijnen. scroll naar beneden naar het stukje over Socrates.
    Ik zal voortaan keurig mijn bronnen aangeven.

    http://www.animalfreedom.org/paginas/column/geluk.html

    BeantwoordenVerwijderen