'Die neger met die zonnebril heeft het gedaan, hij had een relatie met het slachtoffer en wilde niet dat het uitkwam'. Vervolgens ga ik koffie drinken, de krant lezen of bloggen. Om tegen de tijd dat de serie is afgelopen terug te komen en dan vraag ik 'En?'.
A. heeft me al een aantal malen verzocht dit niet te doen. Ze zegt dat ik de spanning weghaal, maar eigenlijk kan ze het niet uitstaan dat ik altijd gelijk heb. Al schrijf ik het zelf, ik ben erg goed in het opmerken van signalen die de regiseeur 'terloops' in het verhaal stopt. Als bijvoorbeeld een van de verdachten zegt dat hij, ten tijde van de moord, in zijn favoriete restaurant kabeljauw aan het eten was, dan weet ik dat hij de dader is. Anders zou hij, scripttechnisch, zeggen dat hij aan het eten was en werd het gerecht niet expliciet genoemd. Nu komt er een CSI-held aan en die komt er achter dat het restaurant die avond geen kabeljauw had, de verdachte in kwestie dus maar wat verzon etc. Het zijn vaak kleine signalen waar u op moet letten. Ik deel deze kennis graag, omdat ik weet dat ik hierin toch onverslaanbaar blijf, al doet u nog zo uw best.
Maar goed, ik heb A. beloofd dat ik me in zal houden en omwille van de stabiliteit in de opvoeding van mijn kinderen (en vanwege de Nederlandse alimentatiewetgeving) houd ik me in. Gisteravond keken we naar Titanic. Wijntje erbij, blokkie kaas op tafel, kindjes in pyjama op de bank met haartjes gewassen, u kent het wel. De Titanic voer weg van de kade, de rijkelui in de eerste klas met een sherry in de hand luisterend naar het orkest, de arme landverhuizers benedendeks op een rantsoen van droog brood.
Ik kon het toch weer niet laten. 'Let op A.' zei ik 'straks zinkt hij'.
Hij die naar herhalingen kijkt, heeft altijd gelijk...
BeantwoordenVerwijderen