Wat een trut, tjonge wat een tegenvaller.
We werden, vlak voor de ring van Antwerpen, achterhaald door de Vlaamse policier, die ons dringend verzocht uit te stappen en de zakken leeg te maken.
'De zak leegmaken?' zei ik 'daar was ik nog niet eens mee begonnen'. Hij kon er niet om lachen, mijn Porschegenote ook niet. Het was ook een best flauwe grap, eentje uit de categorie 'dat zei mijn vrouw vannacht ook'.
'Dat ging wel heel erg rap' vervolgde de policier.
'Ja, dat zei mijn vrouw vannacht ook al' lachte ik en ik gaf mijn vriendin een knipoog.
We werden een half uurtje bezigggehouden door onze Belgische vriend die ons uitlegde dat we de Porsche mochten houden, ik zou een fikse boete krijgen voor ongeoorloofd hard rijden en mijn vriendin, abusievelijk door de agent eerst aangeduid als mijn dochter, hoe komt zo'n man erbij - moest voorkomen vanwege het weggooien van ongeoorloofde drugs. Ik denk dat hij het volslagen overbodige bijvoeglijk naamwoord 'ongeoorloofd' nog maar pas had ontdekt en hij was er een beetje dol op. Herkenbaar, heb ik soms ook.
'Nog vragen?' sloot hij af.
'Eentje maar' zei ik. 'Komen ze dit verhaal thuis te weten?'
Hij legde uit dat ik het proces verbaal naar een ander adres kon laten sturen, de boete ter plekke met credit card van de zaak mocht betalen, maar als ik borg zou staan voor mijn kennisje, moest daarvoor een bericht aan mijn huisadres gestuurd. Dat zou dan verstuurd worden in een enveloppe van het parket van dienst van de justitiele dienst Antwerpen.
'Dat kan niet' zei ik tot de agent. 'Mijn vrouw begrijpt me nu al niet en dit verhaal zal niet helpen als het tot alimentatie-onderhandelingen komt'.
'Als u niet borg staat voor uw kennisje, zal ik haar ter burele moeten gebeleiden ter verdere identificatie.'
'Gebeleiden?' vroeg ik 'Nou, dan zit er niets anders op'.
Het valt me al vaker op dat de jeugd erg veel moeiete heeft zich te verplaatsen in andermans gevoelswereld. Gebrek aan empathie, ik merk het bij mijn kinderen en nu ook bij dit meisje weer.
'Klootzak' zei ze 'met je dikke buik en je kale kop, je bent een klootzak'.
Ik heb haar bij de agent moeten achterlaten, ik reed terug, parkeerde mijn auto in Amsterdam en liep naar binnen.
'Kan ik u ergens mee van dienst zijn?' vroeg de dame van kliniek 'second youth'.
'Jazeker' zei ik. 'Een liposuctie van mijn voorbuikje en wat haarimplant graag. Accepteert u creditcard?'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten