Ik keek nog een keer op het briefje met het adres dat ik van de bovenbouwscholier had ontfutseld en concludeerde dat de lege winkel, bevolkt door een paar tieners met dopjes in hun oren, de bewuste spijkerbroekenwinkel moest zijn. Ik liep naar binnen.
'Deze graag' zei ik, toen ik aan de wand inderdaad enkele broeken zag hangen. Ik koos het exemplaar met de diepste drollenvager.
'Voor wie is het?' vroeg het meisje. Om mij terwille te zijn had ze een van haar twee oren vrijgemaakt, het oordopje hing ter hoogte van haar borsten. Haar BH was afgezet met kant en stak boven haar topje uit, maar dat was mode wist ik.
'Voor mezelf'' zei ik en tot mijn opluchting begon ze niet te lachen. Het pashokje had spiegels aan alle wanden en de klapdeurtjes begonnen net onder kruishoogte. Ik hielp mezelf in de broek en na een paar stappen in de winkel besloot ik hem te kopen.
'Wat voor riem wilt u erbij?' vroeg het meisje.
'Als je nog een keer U tegen me zegt loop ik zonder iets te kopen de winkel uit' antwoordde ik. 'Dus als u me weg wilt hebben, ga vooral zo door'.
'Wat voor riem wil je erbij' vroeg het meisje. Gelukkig lachte ze. Ze was wat ouder dan de jongens die in de winkel rondhingen, was ze de eigenaresse? Het leek me een type dat in een winkel gaat werken omdat ze even niet weet wat ze met haar leven moet, welke studie of welk werk bij haar zou passen. Niet het type beroepswinkelmeisje, als u haar zou zien zou u het snappen, het is niet uit te leggen.
'Doe maar een rode, ik vind rood een mooie kleur. Mijn Porsche is ook rood' antwoord ik haar.
'Goh, heeft u, ik bedoel heb je een Porsche? Wat leuk. Mag ik wat vragen?' zei ze.
Ik wist het, die Porsche was de beste investering die ik ooit gedaan had. Op die aandelen Randstad na dan, die kocht ik in '92 voor tien gulden, zijn inmiddels honderveertig euro per stuk. Maal elfduizend stuks dus, begrijpt u?
'Vragen staat vrij' zei ik terwijl ik mijn creditcard aanreikte. 'Doe maar tweehonderd' voegde ik eraan toe, nadat ik zag dat de kassa-aanslag op 175 euro bleef steken. Duur broekje trouwens.
'Ik zou zo graag een keer mijn vriendin de ogen willen uitsteken' zei ze. 'kunnen we samen een keer langs haar huis rijden zodat ze me in die Porsche ziet?'
'Kom maar mee' zei ik en we liepen de winkel uit. De jongens in de winkel, hun oren nu allemaal aan een kant bevrijd van hun oorknopjes keken me jaloers na. Ik zag in de spiegel naast de uitgang dat ik dringend vijf kilo moest afvallen, maar de spijkerbroek stond me werkelijk fantastisch.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten