Met je tijd meegaan -3-

'Waar woont je vriendin?' vroeg ik boven het motorgeluid van de Porsche uit. Om even warm te worden waren we eerst een stukje snelweg aan het doen. Ik had haar verteld dat de motor pas echt een lekker geluid maakt als je in zijn vier zit. 'Dit soort auto'tjes zijn meer iets voor de snelweg. Net als gekooide paarden, je moet ze af en toe uitlaten'
'Hoe hard gaat ie?' vroeg ze.
'twee-twintig, twee-dertig max' antwoordde ik.
'Geil zeg' zei ze. Wat bedoelde ze? Werd ze geil van het getril van de motor of vond ze het geil dat de Porsche zo hard kon? Ik besloot het maar niet te vragen, het zou een brevet van onvermogen zijn als ik toe zou geven dat ik van moderne taal evenveel verstand had als van de muziek op haar i-pod.
'Waar woont ze nou, die vriendin?' vroeg ik opnieuw.
'In Antwerpen' zei ze.

Ik parkeerde mijn auto bij een tankstation en haal mijn telefoon uit de handsfree stand.
'Schat, lieverd, het gaat echt uitlopen, Amerikanen, je kent het wel, die willen alles tien keer door hun juristen laten bekijken. Ja, vreselijk, als het echt uitloopt crash ik hier in een hotelbed, geen zin om dan nog terug te rijden.'
'... '
'Weet je lieverd, het gaat om een hele grote deal, echt Mega. Groter nog dan die van vorig jaar, die we toen gevierd hebben met een weekendje New York weet je nog?' Het winkelmeisje stift haar lippen rood in de achteruitkijkspiegel. 'Rood vind je mooi toch?' fluistert ze.
'Ooh, de radio. Schat ik moet gaan, het gaat weer beginnen' Ik hang op en slik even.
'Je hebt wel lef jochie' zegt het meisje.
'Och' zeg ik 'mijn vrouw begrijpt me toch niet' en ik zet een CD aan.

Get your motor runnin'

Head out on the highway

Lookin' for adventure

And whatever comes our way

'Getver, wat een suf clichenummer. Doe effe gezond yoh' zegt ze en ze zet de muziek uit.