Heel Fideel Fidel

'Heel fideel van je, Fidel' zei ik.
Dat grapje had ik altijd eens willen maken, maar de randvoorwaarden waren nooit optimaal. De eerste randvoorwaarde was dat je persoonlijk met Fidel in gesprek moest zijn, de tweede was dat hij je toestond hem te tutoyeren en ten derde, en ten onwaarschijnlijkste vermoed ik, moest hij ook nog iets doen wat je zou kunnen omschrijven als een fidele actie. Ik had mazzel, Fidel ontving mij in zijn kantoor, hij zei 'zeg maar Fidel' tegen me en toen ik hem vertelde over mijn avontuur en dat ik al 24 uur niet geslapen had bood hij me aan zijn buitenhuis in Santiago de Cuba te betrekken en dat ik het er maar eens lekker van moest nemen, echt wel heel fideel dus. Hij moest bijzonder hard lachen om mijn grapje, wat ik vreemd vond, hij moest het toch al eens eerder gehoord hebben.
'Ik heb de indruk dat u een goede indruk op mij probeert te maken' zei ik, terwijl Fidel een brandend cederhoutje onder mijn handgedraaide Havana hield. 'moet u iets van me?'.

'Zoals je weet is Cuba, door zijn imperialistisch verleden en jaren van onderdrukking een arm, maar liefderijk land' zei Fidel.
'Ik weet het' zei ik 'ik heb gehoord dat de prostitutie hier zelfs gratis is'.
'Inderdaad' zei Fidel 'goed om te horen dat de faam van onze vrouwen zelfs al Nederland heeft bereikt'
Ik vertelde Fidel hoe wij Nederlanders over Cuba dachten. Toevalligerwijs, hoewel ik niet meer in toeval geloofde, had er de vorige maand een uitgebreid artikel over Cuba in het 'tijdschrift voor jongemannen die geen idee hebben wat ze met hun vrije tijd aanmoeten' gestaan. Het gesprek begon me echter te vervelen.
'Fidel, ouwe baard, to the point graag' zei ik 'waarvoor heb je me hier laten komen? Als we een beetje snel zaken kunnen doen dan zou me dat goed uitkomen. Ik heb wel zin om dat buitenhuis van je eens te verkennen.'

Fidel nam een lange trek van zijn sigaar. De kogel lichtte eerst rood, daarna wit en daarna grijs op. Hij zoog wel twee minuten lang en zijn ogen werden groter en groter. Eindelijk haalde hij zijn sigaar uit de mond, niets dan as was er van over. Hij blies de rook uit in de schoorsteen omdat anders de hele kamer blauw zou komen te staan en dat zou minder prettig zijn. Weer zo Fideel van hem, maar ik besloot mijn grappenmakerij te staken.

'Ik zou graag' vervolgde hij 'alsjeblieft, die brief van de heer Fueller Johanssen van je willen hebben' en hij begon te snikken. Hij ging zelfs hard huilen en toen hij eindelijk stil was, snoot hij zijn neus en keek me glazig aan.