De uitgever van het blad voor jonge mensen die geen idee hebben wat ze met hun tijd aanmoeten

'Wie ben jij eigenlijk?' vroeg ik aan mijn maat. 'Een week geleden was je nog een jongeman in een sigarenzaak met een zeldzame, maar wel goede smaak van lectuur en nu blijk je opeens een stelende moordenaar te zijn'.
Dat was flauw, feitelijk had hij mijn leven gered. Maar ja, het floepte eruit.
Ik had hem een week geleden aangesproken en beargumenteerd dat het eigenlijk geen manier van doen was om de volledige oplage van een tijdschrift met een oplage van twee stuks te kopen. Hij was het daar wel mee eens, maar had mij doorverwezen naar de uitgever, het was niet zijn verantwoordelijkheid. Ik mocht even in één van zijn twee exemplaren van het blad neuzen en vond het telefoonnummer van de uitgever. Ik belde het nummer en de mobiele telefoon van mijn maat was overgegaan in zijn binnenzak.
'Ik ben de uitgever' lachte hij en ik lachte mee.
'Ik hou van practical jokes' legde hij uit en hij vertelde me over Daytona Beach. Daar werd de 'spring break holiday' gevierd en volgens hem barstte het er van de geile Amerikaanse studentes die maar op één ding uit waren. De ideale plek voor jonge mannen die geen idee hebben wat ze met hun vrije tijd aanmoeten. Als uitgever van het blad nodigde hij me, als trouwe lezer, uit om mee te gaan. Dat begreep ik, die studentes wisten tenminste wat ze wilden, de lezers van zijn blad niet, dus we hadden elkaar wat te bieden.
'Geef me die brief die Sam je gegeven heeft' zei hij, nog steeds op vriendelijke toon. Het verbaasde me, hij had een vuurwapen, hij was sterker dan ik, hij had de brief gewoon kunnen pakken.
'Welke brief?' antwoordde ik, alsof ik nog nooit van 'R. Samuel 'the dodge' Fueller-Johanssen' had gehoord, alsof ik zijn brief niet had aangenomen vlak voor zijn dood (zie eerdere blogs).
We kwamen aan bij het vliegveld. Mijn maat haalde een ticket uit zijn binnenzak.
'Mijn reis eindigt hier' zei hij 'maar jij vliegt door naar Cuba. Fidel Castro verwacht je. Met of zonder brief, de keuze is aan jou'.
Ik dacht hierover na en besloot mijn brief mee te nemen en tussen de pagina's van mijn Cuba Airguide te verbergen.