‘Hoe vlot het met je manuscript?’ vraagt een jongedame. Ik kom haar toevallig ergens op een plek waar ik eigenlijk nooit naar toe ga tegen op de eerste officiele rokjesdag van het jaar. Ik antwoord dat ik naast schrijven nog andere bezigheden heb, eventjes ziek was en bovendien loop ik een beetje vast op sommige punten.
‘Kijk’ zeg ik ‘de hoofdpersoon in mijn boek heeft een mid-life crisis en doet al de foute dingen, sportauto kopen, trainen om er gezond uit te zien en uiteraard een jonge vriendin het bed inlokken. Om me in te leven heb ik al een Ferrari gehuurd voor een dagje en ik vast tot ik geen vet meer op mijn botten heb, maar dat lokken, hoe werkt dat tegenwoordig, ik heb geen idee. Daar loop ik en dus mijn boek, een beetje op vast. Heb jij inspiratie op dit punt?’
‘Internet’ zegt ze ‘ik ben sinds kort vrijgezel en ik date via het internet. Hartstikke leuk. Je staat er vrij anoniem op en pas als je mijn BH maat wil weten, of benieuwd ben wat ik lekker vind in bed, dan moet je eerst je eigen profiel aanmaken. Hoe autobiografisch is je boek trouwens?’
‘nou, het zijn meer fantasieën’ antwoord ik. ‘Je moet je voorstellen dat ik iets meemaak en dan schrijf ik op hoe het ook zou kunnen gaan. Een beetje zoals op mijn weblog. Ik begin ergens en dan gaat er een schuifje in mijn hoofd open en dan verzin ik er een beetje op los’
‘spannend’ zegt ze, ‘zo’n schuifje. Dan hoef je niks echt te doen, terwijl je het wel meemaakt. Vind je het niet een inbreuk op je privacy dat iedereen dan jouw gedachten kan lezen?’
‘Nee hoor’ zeg ik en ik herriner me de zin uit de cursus van Paul Sebes. Om te excelleren moet je vooral schaamteloos schrijven. ‘vind jij het dan niet een inbreuk dat iedereen op internet kan lezen wat jij lekker vind in bed’ vraag ik terug.
‘Ho Ho’, zegt ze, ‘dat is wat anders. Bij mij moet je eerst inloggen en bij jou kan iedereen op internet meteen lezen waar je aan denkt. Jouw boek wordt een open boek. Jij bent zelf trouwens een open boek. Volgens mij heb je nu ook zin om even bij me in te loggen’
Ze lacht en strijkt met haar hand door haar haar en ik zie hoe goed dat rode jurkje haar staat.
‘sorry’ zeg ik ‘ik moet dringend een brief posten’.
Ik moet toch wel erg vaak aan het eind van jouw stukjes even grinniken.... Als dat boek ook zo wordt, gelukkig heb ik het al besteld. Kan ik meteen beginnen te lezen.
BeantwoordenVerwijderenBirgit
De bedoeling van mijn open boek wordt dat je af en toe even grinnikt en na voltooing van de lezing wat langer. Ik weet, het is ambitieus. Fijn dat je al besteld hebt, hoef ik jou niet meer te overtuigen.
BeantwoordenVerwijderen