Ik moet doen alsof

'Moet u niet verderop in de straat zijn?' vraagt de man aan mij. De uitdrukking op zijn gezicht staat op verbazing, maar dat kan fake zijn, want de man is toneeldocent.
'Nee. ik ben buis' antwoord ik. Als amateurschrijver stoei ik soms op leuke manieren met woordjes. Buis is het tegenovergestelde van abuis.
Ik kan me zijn verwarring voorstellen. Ik heb hem net uitgelegd over de regelmatig terugkerende discussie tussen mij en mijn ega. Zij verwacht van mij een geinteresseerde houding als het over huishoudelijke zaken gaat, zoals de etenskeuze van de avond, of van morgen of volgende week. Mij boeit het niet, dat merkt ze en dat is lastig.
'Weet u het zeker?' vraagt de man. 'de relatietherapeut verderop op nummer 19 heeft een uitstekende reputatie'.
'Nee' zeg ik en ik leg het hem nog een keer uit. 'Ik moet doen alsof het me interesseert. Dus u vraagt: 'zullen we Chinees halen of zelf koken als de buren komen eten?' en ik ga dan geinteresseerd proberen over te komen.'

De man doet wat hem gevraagd wordt en ik kijk geinteresseerd, althans ik doe mijn best.
'En?' vraag ik 'wat vondt u ervan?'
'Je fronst, dat is heel goed, maar veel te ernstig' doceert hij. 'Probeer dit eens'.
Hij neemt zijn kin tussen duim en wijsvinger en wrijft. Ik doe hem na.
'Heel goed' zegt hij nu. 'Je hebt talent. Weet je zeker dat je nooit eerder aan toneel hebt gedaan? Nu nog je lichaamshouding. Gooi je schouders eens los!'

Een aangename en welbestede middag, aan te raden voor iedereen.