Kamiel, wat doe je nu?

Argeloos surf ik wat op het net. Nietszeggende berichten in een nietszeggende wereld. En dan, vier woorden: Kamiel Eurlings stopt ermee.

Kamiel? Stopt ermee? Bijna elk woord uit deze zin toept een vraag op. Waarom? Prive redenen. Wat gaat hij doen? Hij heeft geen idee.

Voordat ik dit bericht las leek de wereld logisch, geordend in elkaar te zitten. Een appel valt door de zwaartekracht naar beneden, water is nat en CDA politici zitten in de politiek om carriere te maken. Ik loop naar de fruitmand en pak een appel.
'Wat doe je pap?' vraagt een kind als ik een appel uit mijn gestrekte hand laat vallen.
'Effe checken' leg ik uit, zonder overtuiging in mijn stem. Deze keer ging het goed, maar een volgende keer, valt de appel dan weer naar beneden? Of vliegt hij horizontaal tegen de muur? Ik weet het niet, in deze wereld is niets meer voorspelbaar.

Kamiel, nog geen 40, getipt als premier, van onberispelijke CDA huize. Hij had een Limburgs accent, de A in CDA sprak hij uit als de A in appel.

Ik rust niet voordat ik weet welk koningsdrama zich in het CDA heeft afgespeeld. Kamiel Eurlings wil meer prive tijd? Blijft er nou niets bij het oude? Kamiel, zeg dat het een grap is, dat je graag nummer twee blijft in het CDA en dat je JP steunt en accepteer straks in alle nederigheid het fractievoorzitterschap als oppositieleider tegen premier Wilders (let op: spreek die G in nederigheid lekker zacht uit, zoals alleen jij dat kunt). Kamiel, het land heeft je nodig. Kamiel alsjeblieft! Voor mij Kamiel, doe het voor mij!