In de woestijn is alles gratis

Een van de verplichtingen die je als burger hebt is het betalen van je belastingen. Zonder belastingen geen wegen, scholen en geen ondersteuning voor Olympische sporters. Zonder belastingen ook geen ambtenaren, dat dan weer wel. Je kunt ervoor kiezen om hier niet aan mee te doen. Geen idee wat voor route je dan moet afleggen, waarschijnlijk moet je dan statenloos burger worden en ergens in een woestijn een manier vinden om je lichaam in leven te houden met zand. Of zoiets. Alle andere vormen van aanwezig zijn op deze aarde brengen onherhoepelijk met zich mee dat je belastingen gaat betalen.

Zo ook ik. Aan de beurt dit keer is de gemeente Sorede, parel van het Alberes gebergte, al zeggen ze het zelf. Ik verhuur daar aan toeristen en die moeten daar toeristenbelasting betalen. Taxe de sejour noemen ze dat, dat is Frans. Aan mij de eer om deze taxe aan te geven bij de gemeente. Ik bel een aardig klinkende mevrouw om 12.25 uur.
'Lieve mevrouw, het is met Michiel Cobben dat u spreekt'
'Meneer Cobben, het is met plezier.'
'Fijn. Mevrouw, ik heb mijn aangifte al gedaan en nu krijg ik een herrinering'
'Ik zie hier dat u nog geen aangifte gedaan heeft, dus dan krijgt u een herrinering'
'Maar ik heb hem verstuurd met E-mail. Dat is communicatie per computer, buiten Frankrijk erg populair'
'Ik moet het voor u nakijken, maar omdat u het per e-mail heeft verstuurd moet ik daarvoor even een collega raadplegen. En ons bureau gaat nu sluiten voor de lunch. Belt u na twee uur vanmiddag even of komt u even langs'

Lees hier hoe het verder ging.