- Ennie Kwiepèr (Hennie Kuiper) in de goeje, ouwe tijd - Zenuwachtig controleer ik elke vijf minuten of er al een aanbod van een uitgever in mijn mailbox zit, onderwijl houd ik me tijdelijk, totdat mijn boek de bestsellerslijsten gaat beklimmen, bezig met het verdienen van geld en het volgen van de Tour de France.
Ik volg de Tour als sinds ik met mijn broer langs het parcours van de tijdrit St. Etienne - St. Etienne stond. Lijstje in de hand, afvinken wie we zagen, stopwatch erbij - dat werk. We moedigden Ennie Kwiepèr aan (Hennie Kuiper) en we waren fan van Van Oewelienguh (Van Houwelingen). Hoe meer de Nederlandse naam verbasterd werd, deste leuker we het vonden. Daarom was ik nooit fan van de Nederlander Maarten Ducrot. Vorig jaar stond ik ergens langs de etappe, heel gezellig, maar we riepen om Laurens Ten Dam. Dat klinkt op zijn Frans helemaal niet leuk. Het mooiste vind ik als er Nederlanders om de prijzen strijden en dus was ik de afgelopen jaren slecht bediend. Maar nu, wie deed er voor het eerst mee met serieuze ambities en goede benen? Robert Gesink. Ik verheugde me al op de bergetappes waarin hij op kop zou rijden en de witte trui zou verdedigen. Robèr Zjésienk zouden de Fransen roepen, heerlijk oude tijden!
Vandaag heb ik het geluid uit in mijn kantoor en terwijl ik een klant aan de lijn heb zie ik de beelden. Gesink gevallen, gesink op achterstand en uiteindelijk het bericht op tour.nl: Gesink uit tour gestapt. Dekker was al niet gestart, wie hebben we nog? Posthuma... het wordt een lange, saaie zomer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten