woensdag 19 mei 2010

Waarom ik niet heb gevist (7)

Ik bel aan en de ding-dong galmt lang na. Er moet een grote hal achter deze voordeur zitten, zo concludeer ik, anders had deze ding-dong niet zo lang nagegalmd. En inderdaad, als de deur voor me opengaat blijkt dat ik gelijk heb. Een hal waarin je kan voetballen, zo groot. Vreemd genoeg stelt me dit gerust. Ik heb hier blijkbaar met iemand te maken die zich een duur pand kan veroorloven en geen knoeier drie hoog achter. Ik weet dat er makkelijk gaten in deze redenering te schieten zijn, maar daar sta ik nu niet voor open.

Bovendien kwam hij warm aanbevolen. Precies de man die ik nodig heb, werd mij geadviseerd. Ik vond de stelligheid van dat advies getuigen van overdreven veel vertrouwen in het eigen oordeel of van erg veel vertrouwen in de dienstverlener die ik ga bezoeken. Ik hoop het laatste. Was de dienstverlener mij aanbevolen met de aanbeveling 'baat het niet, dan schaadt het niet' dan had ik nu niet in deze hal gestaan, want met die stelling ben ik het principieel volledig oneens. Alles wat niet baat, dat schaadt. Alles kost iets, voor niets gaat niet eens de zon op en als iets niet baat en ook niet schaadt, dan was het er gewoon niet. Kunt u mij een voorbeeld geven van iets dat niet baat, maar ook niet schaadt maar er wel is? Ik daag u uit, maar pas op, ik ben ongelooflijk eigenwijs.

Ik loop door de grote hal achter een dame met een zwart mantelpakje en zwarte pumps aan en word een kamer binnengelaten. Heel lang de tijd heb ik niet om de reproducties van Van Gogh en Gauguin aan de muur te bewonderen, want hij stapt de kamer binnen.

'Welkom' zegt hij. 'Wat kan ik voor u doen?'
Ik besluit direct ter zake te komen. Tijd is geld.
'Ik ga elk voorjaar naar Frankrijk en ga daar minimaal een ochtend of middag vissen. Tot dit jaar, dit jaar was ik wel in Frankrijk, maar heb niet gevist' leg ik uit.
'En wat is het probleem?' vraagt de man, terwijl hij een pijp stopt.
'Ik heb geen idee waarom ik niet heb gevist' vertel ik.

'Gaat u daar eens rustig zitten of liggen, wat u zelf het fijnste vindt' zegt de man en nu pas valt mij op dat er een sofa in zijn kantoor staat.



2 opmerkingen:

  1. Ik vreesde al dat er sprake was van medische nood. Maar pas op, rijke psychiaters houden je doorgaans zeer lang aan het lijntje dus ik zou mijn ontsnapping maar vast gaan plannen, waarde schrijvert.
    Gr JPUK

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Bedankt voor de tip. Ik denk overigens dat alle psychiaters dat doen. En terecht, een mens is nooit psychisch klaar. We dienen, in het belang van de psychiatrie, wel een onderscheid te maken tussen dringend noodzakelijke enerzijds en min of meer overbodige behandelingen anderzijds, zoals je in de plastische chirurgie een onderscheid hebt tussen correctieve en cosmetische ingrepen.

    In dit geval hebben we het overigens over dringend noodzakelijk reparatiewerk.

    groet vanuit een zonnig NL.

    BeantwoordenVerwijderen