Pijn(lijk)

Ik vermoed dat het boek ‘Pijn’ van Beau van Erven Dorens alleen gekocht wordt omdat mensen interesse hebben in de schrijver. Om het boek kan het ze niet te doen zijn. Er staan een paar grappige dialogen in, zoals in het begin de discussie tussen Werner, de hoofdpersoon, een gevierde reclameman op zijn retour en zijn homofiele neefje annex soapstar. De manier waarop Werner niet luistert naar zijn neefje en hem afzeikt is grappig, ook omdat je het gevoel krijgt dat Van Erven Dorens hier zijn eigen tv-wereld op de hak neemt. Het boek is een rollercoaster belooft de achterflap. Die belofte wordt niet waargemaakt. In een rollercoaster wordt je langzaam omhoog getakeld om vervolgens in een spoor heen en weer gegooid te worden. In ‘Pijn’ begin je meteen bovenaan en er is geen moment dat je het gevoel hebt dat het spoor waar je over gevoerd wordt ook ergens toe leidt. Pijn is een rollercoaster waarbij je op geen enkel moment weet of je stijgt, daalt of aan een looping bezig bent. Als je denkt dat de hoofdpersoon boos is - dat is hij eigenlijk het hele boek - dan blijkt hij nog bozer te kunnen worden en dat kun je zien omdat hij dan FUCK in hoofdletters schreeuwt. Wordt de hoofdpersoon nog bozerderder, dan kom je op pagina’s waarvan de helft in hoofdletters wordt volgescholden. Daarbij is de plot zo ongehoord ongeloofwaardig dat je je afvraagt of iemand het serieus neemt. Zo wordt een vijand van de hoofdpersoon, zijn baas en de man van Werners maîtresse, gedood door een uit Artis ontsnapte leeuw, terwijl hij net beschoten is door een bazooka die Werner gejat heeft van een Marrokaanse terrorist die het Van Gogh museum bezet hield. Vervolgens gaat Werner linea recta, zwaar gewond en bebloed in een vliegtuig naar Brazilie, hoewel hij nog niet genezen was van de tepelamputatie die weer een andere boef, om een heel andere reden, net voor dat gedoe met de Marrokaanse terroristen hem had aangedaan. Ik verzin het niet, maar Beau wel.


Beau, wat je van hem wil zeggen maakt me niet uit, is zeer succesvol in zijn TV optredens, een originele, brutale corpsbal die bij iedereen populair is. Zo smulden onze kinderen van zijn idioterie als host van de TV quiz ‘Deal or no deal’. Het deed me plezier dat zijn debuutroman geen aanrader is geworden. Niet omdat ik het hem misgun, waarom zou ik, maar omdat het voor mij weer bewijst dat een sterke roman produceren niet iedereen is gegeven. Kortom, ik bevind me in goed gezelschap. Een multitalent als Van Erven Dorens zal zich wel revancheren, ik verheug me daarom op een vervolg.