Eilandbewoning

Zwitsers, dat is algemeen bekend, hebben een vrij beperkte blik op de wereld. Narrowminded zouden we zeggen. Ik denk dat dat komt door de omgeving waar ze wonen. Als je in een dal woont, zelden een horizon ziet en een berg moet beklimmem om verder dan je eigen boerderij te kunnen kijken, dan doet dat iets met je. Zo zijn mensen in een drukke stad verdraagzamer en meer op uiterlijk vertoon dan plattelanders. Die zijn daarentegen botter en directer.

Hoe zit dat met Eilandbewoners? Amelanders bijvoorbeeld. Het voordeel van off-season is dat je de echte soort in zijn natuurlijke habitat bijkans onbespied kunt bestuderen. In eerste instantie lijken ht gewone Hollanders. Maar dan, zondagavond in de patatterie 'De Fretpot' komt daar ene Jan binnen. De gesprekken verstommen direct, Jan hoeft niet op zijn beurt te wachten, krijgt een papatje Pindasaus dat hij buiten gaat opeten. Het sneeuwt, mind you! Zodra hij buiten is gaan de gesprekken tussen de eilandbewoners door.

Ik vraag me af wat dit merkwaadige sociale spel te betekenen heeft. Maar ik kom daar niet achter, Jan is ook na zijn vertrek geen gespreksonderwerp van de andere Fretpotgangers. Het zal een mysterie voor me blijven vermoed ik, tenzij ik Amelander word. Dan zou ik na jarenlang inburgeren misschien ooit zijn verhaal horen en kunnen zeggen wat het met je doet als je veroordeelt bent tot een eiland. Ik geloof echter niet dat ik dat ervoor over heb, iets voor u misschien?