Ik loop naar de geblondeerde vrouw toe en ze kijkt me vriendelijk aan. We zitten op het terras van de Sunset, onze favoriete strandtent in Ameland. Hier hebben ze een glijbaan voor de kinderen en bitterballen bij het bier. En ooit zat ik er naast Erben Wennemars, die mijn krant te leen vroeg. Zo is iedereen in de wereld met een paar handdrukken verbonden.
‘Dood, gescheiden of werk?’ vraag ik aan de vrouw.
Ze kijkt me niet begrijpend aan.
‘Sorry’ zeg ik ‘Kijk, u zit hier alleen terwijl u er toch heel aantrekkelijk uitziet. Leuke kinderen ook heeft u’ leg ik uit en ik aai een jochie in poloshirt over zijn bol.
‘Maar nu vroegen wij ons af waarom u hier alleen zit. Dat kan zijn omdat u gescheiden bent, of dat uw man, die natuurlijk heel belangrijk is, te druk is op zijn werk om mee te komen naar Ameland, of…’
Ik leun nu een beetje voorover, als een samenzweerder en fluister ‘of dat hij dood is. Dat laatste, daar gokte ik zelf een beetje op. Nou, help ons uit de spanning, wat is het?’
De vrouw drinkt met een grote slok haar witte wijn op en loopt zonder iets te zeggen weg. Ik loop terug naar mijn eigen tafeltje.
‘Gescheiden, kan niet anders’ meld ik mijn conclusie.
‘Dood, gescheiden of werk?’ vraag ik aan de vrouw.
Ze kijkt me niet begrijpend aan.
‘Sorry’ zeg ik ‘Kijk, u zit hier alleen terwijl u er toch heel aantrekkelijk uitziet. Leuke kinderen ook heeft u’ leg ik uit en ik aai een jochie in poloshirt over zijn bol.
‘Maar nu vroegen wij ons af waarom u hier alleen zit. Dat kan zijn omdat u gescheiden bent, of dat uw man, die natuurlijk heel belangrijk is, te druk is op zijn werk om mee te komen naar Ameland, of…’
Ik leun nu een beetje voorover, als een samenzweerder en fluister ‘of dat hij dood is. Dat laatste, daar gokte ik zelf een beetje op. Nou, help ons uit de spanning, wat is het?’
De vrouw drinkt met een grote slok haar witte wijn op en loopt zonder iets te zeggen weg. Ik loop terug naar mijn eigen tafeltje.
‘Gescheiden, kan niet anders’ meld ik mijn conclusie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten