donderdag 3 juni 2010

Nieuwe buren

Onze oude buren waren zeer strak en scherp op de haag, dat is de beukenhaag die onze zijtuin scheidt van de rest van de buurt, de haag die ervoor zorgt dat wij nog iets hebben wat op privacy lijkt in onze Hilversumse stadstuin. Strak en scherp, tot aan of net over de irritatiegrens, het is maar hoe je het bekijkt. Onze oude buren waren tien jaar terug onze nieuwe buren. Toen wij er zelf net woonden kwamen ze, u raadt het al, opeens naast ons wonen. Om de uniformiteit van onze twee-onder-een-kappers te benadrukken namen ze dezelfde beukenhaag. We werden, zogezegd, twee-achter-een-haag.

Gezellig. C. de mannelijke helft van onze nieuwe oude buren, had groene vingers. Acher zijn haag groeiden tomaten, madeliefstruiken en zeldzame rozen waarvan hij de latijnse namen zonder te haperen kon opzeggen. Aan onze kant veranderde het gras in modder, planten mengden zich met onkruid en een keer per jaar maakte A. zich boos en dan moest ik de tuin in. Behalve als C. mij wees op de staat van de haag en er  bijbehorende adviezen bij gaf, dat kwam soms wel een keer per maand voor. De ene keer moest ik bijmesten, de andere keer een scheersnoeibeurt, de keer erna een stevige snoei die hij 'de kop eraf' noemde. C. zocht al die haagmomenten op in een oud almanakje dat nog van zijn grootvader was geweest. Dit laatste weet ik overigens niet zeker, maar dat geloof ik. Ik had het boekje wel willen verbranden, maar zoiets doe je niet. Bovendien, dankzij zijn commentaar hebben we nu een mooie volle haag.

C. en zijn lieve vrouw wonen inmiddels in Amsterdam in een appartement vlakbij het Vondelpark, hun kinderen op kamers. Ik denk dat C. dagelijks door het park loopt en de plantsoenarbeiders instrueert. 'denk erom, die haag eerst snoeischeren en pas in september de volgende mest, anders groeit hij scheef' dat soort dingen.

Wij hebben inmiddels nieuwe nieuwe buren. Een man die sigarettepeuken in de tuin uittrapt (arme C, gelukkig weet hij van niks) en die een tuinman de haag laat onderhouden. En ik? ik weet me geen raad. Dit weekend of het weekend erop of pas na de vakantie ga ik denk ik scheersnoeien. En mesten, ik heb geen idee. C. gaf me zijn nummer voordat ze verhuisden. Waar heb ik dat papiertje gelaten?

2 opmerkingen:

  1. Ze verkopen tegenwoordig hele mooie kunststof grasmatjes. Ga maar eens kijken in de arena, niet van echt te onderscheiden.
    Ook de kunstbloemen zijn niet meer wat ze waren, echt, je zou er een tuin voor aanschaffen. Maar hegggen? Die heb ik nog niet in het nep gezien. Dat zegt natuurlijk niets, misschien zijn het juist de mooiste!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. En nepburen, kun je die ook kopen? Zo ja, kostda?

    BeantwoordenVerwijderen