Soms kan de waarheid zo ongeloofwaardig zijn dat je die met gerust hart kunt vertellen.

Vanaf een bepaalde leeftijd ontstaan er als vanzelf gaatjes in de communicatie tussen jou en je kind - we hebben het dan over 10-13 jarigen - , om uit te groeien naar grote communicatiekloven - 13 tot grofweg 21 jaar - en weer te krimpen tot aanvaardbare communicatiemisverstanden - 21 jaar en verder.

'Dan kocht ik kant- en klaarmaaltijden, of patat, of ik ging bij Oma eten' legde ik dit weekend aan mijn dochter (13 jaar) uit. Haar vraag was wat ik at voordat ik haar moeder - die bij ons thuis doorgaans de maaltijden bereidt - leerde kennen. De vraag kwam niet zomaar op, eerder die dag, op weg naar de hockeywedstrijd (uit tegen 't - Gooische) had ik in de auto luid meegeblerd op 'stiekem met je gedanst' van 'Toontje Lager'.
'Pap, jij kan helemaal niet dansen en zeker niet stiekem' had ze me voorgehouden.
'Voordat ik je moeder leerde kennen zat ik elk weekend in de discotheek, op zoek naar een leuk meisje' legde ik haar uit. Soms kan de waarheid zo ongeloofwaardig zijn dat je die met gerust hart kunt vertellen. Ze geloofde me niet.
'Ja, ja' zei ze 'en toen kwam mama in de disco en leefden jullie nog lang en gelukkig zeker'
'Nee' legde ik uit 'want ik wist heel goed dat je de echt leuke meisjes nooit in de discotheek ontmoette'. Zo, deze opvoedkundige tip, waar geen woord van was gelogen, slingerde ik er nog even uit en dochterlief was stil. Ze geloofde me niet en broedde er blijkbaar op door en terwijl we die avond gezamenlijk voor het aanrecht stonden - mijn vrouw lag ziek op bed, vandaar - en ik de veel te kleine lettertjes op de onderkant van de Honig verpakking probeerde te lezen en haar uit probeerde te leggen dat Honig die lettertjes expres zo klein maakt in een complot met Pearle, want beiden zijn grootkapitalistische monopolisten en ik dus geen leesbril hoef, stelde ze haar vraag. Weer antwoordde ik naar waarheid, maar ze geloofde me niet, wilde me niet geloven of dacht dat ik haar in de maling nam.

Hoe dan ook, met mijn dertienjarige schattebout hoef ik de komende acht jaar ff niet meer serieus te communiceren, we begrijpen elkaar niet meer. Ze werd boos.

Met wat oude babyfoto'tjes op schoot nestel ik mij weemoedig op de bank.