Een boekbespreking, toch al zelden aan te treffen op dit blog, zult u voorlopig van mij niet krijgen. Eerst las ik 'De puppyfluisteraar' en nu ligt er 'Toepoels - puppylessen' op mijn nachtkastje. Weinig verheffende lectuur waar ik eerst doorheen moet voordat ik me weer aan ander leeswerk mag bezondigen.
Ook geen tirade over Wilders, ook geen stichtend woord tot Maxime Verhagen die op het CDA congres huilend volhield 'van het CDA te houden met heel zijn hart'. Maxime, toe nou, van het CDA? Van een hond kan je houden, niet van een politieke partij. Ik kan er verder weinig over zeggen, want probeer ik iets van de kabinetsformatie of andere actualiteit mee te krijgen om u, volgers van mijn blog, daar een woordje over mee te geven, dan zappen mijn kinderen door naar 'The Dog Wisperer' op National Geographic Channel. Een man die op een hond lijkt legt aan onzekere, vaak eenzame mensen uit, hoe je een hond moet behandelen. 'You got to feel the boss, to be the boss' vertelt hij elke aflevering. Hij doet me erg denken aan een management trainer, zo een die in een Van der Valk zaaltje boven de zure koffie uit probeert te schreeuwen.
Nee, het zijn slechte tijden voor u, volgers van dit blog. Noch de actualiteit, noch de literatuur bereikt mij deze dagen, het is hond voor en hond na. Misschien moet ik morgen een 1000-tal woorden wijden aan de hond die binnenkort in huis komt. Dan ben ik het maar kwijt en is er weer ruimte voor andere gedachten. Of anders haal ik Jacques Rudolph weer van stal, dat kan natuurlijk altijd nog. Het schijnt dat die dierenbeul aan de Gemenebest spelen meedoet nu. Ik hoop dat hij gebeten wordt door een olifant.
Een ongeinspireerd blogger groet u van harte, woef woef!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten