De geheimen van het leven zijn voor mij voorgoed ontraatseld

Waar ik mijn hele leven al op hoopte is deze week eindelijk gebeurd: het leven kent voor mij geen geheimen meer, dankzij Ben, ik bedoel Dan Hill. Dan Hill leest gezichten en kan de werkelijke emoties van zijn gesprekspartner lezen op basis van gezichtsuitdrukkingen: Facial Coding. Zo hield hij het Amerikaanse publiek via CNN dagelijks op de hoogte van de werkelijke gemoedstoestand van de Amerikaanse presidentskandidaten. Hij noemde Obama - 'no drama Obama' gezien zijn ontspannen houding ten opzichte van kritiek en McCain was 'stiff and fearfull' en aan een enkele opgetrokken wenkbrauw kon Hill zien of de kandidaat verbaasd, teleurgesteld, gefrustreerd of blij was. Ook voor de Nederlandse TV - zie filmpje hieronder - komt hij opmerkelijk snel tot haarscherpe analyses. Handig zo'n vaardigheid, zeker voor iemand als ik die keer op keer de werkelijke bedoelingen van mensen niet doorheeft en dientengevolge als kluizenaar in het leven dreigt te staan.

Ik verdiepte me in zijn boek, interviewde - als bijbaantje - de man zelf en leerde hoe wetenschappelijk onderlegd zijn methode is en ik zag wat moderne bedrijven met zijn adviezen konden bereiken. Fantastisch, de geheimen van het leven zijn voorgoed voor me ontraatseld. Het werkt voor alle rassen en niemand kan zich eraan onttrekken want het brein is niet gesocialiseerd en de spieren in het gezicht zitten direct aan de huid vast.

Voor mijn omgeving zal het wellicht even wennen zijn. Ware bedoelingen komen nu direct uit. Een klant die zegt dat hij enthousiast is maar er een nachtje over wil slapen?
'Lulkoek' roep ik 'je linker ooghoek krult diagonaal richting je wang, dus je liegt'.
Een bakkersvrouw wenst mij 'nog een fijne dag'. Ik lees haar gezicht en zie dat ze me helemaal geen fijne dag wenst omdat ze teleurgesteld is over het 'nee dank u' op haar vraag of 'er anders nog iets was'. En dat ze nu met tien onverkochte roomsoezen blijft zitten en het was toch al een slappe dag. De kassa is leeg en haar man gaat vreemd met het meisje dat altijd achter de croissants staat. Haar kijk ik in het voorbijgaan trouwens ook nog aan en wat zij denkt, dat meld ik maar niet. Dat zo'n meisje daar zin in heeft op klaarlichte dag...

Vrienden, het leven heeft geen geheimen meer!