that's showbizz, baby!

Ik kan me moeilijk verplaatsen in het gegeven dat anno 2011 een acteur bewust zijn homofilie verborgen houdt omdat de wereld open zou liggen voor mannelijke, witte hetero's en homo's minder kansen hebben. En dat die acteur een relatie verzint met zijn lesbische agente, voor wie het imagotechnisch ook beter uitkomt om huisje-boompje-beestje aan de buitenwereld te kunnen laten zien. Misschien actueel in USA, maar volgens mij in Nederland geen thema.

'Misschien voor jou niet' vertelde de vrouw van mijn vriend, met wie ik in de Flint in Amersfoort naar 'That's showbizz, baby' had gekeken.'Maar tante Truus uit Appelscha denkt daar heel anders over.'
'Gelul' antwoordde ik. Dat is altijd een sterk argument. Bovendien, wie kan er weten wat tante Truus uit Appelscha allemaal denkt en voelt, als je al zoveel moeite hebt om je eigen emoties te duiden?
Mijn vriend was het met mij eens, onze vrouwen waren het met ons oneens. Vrouwen zijn slecht in het geven van kritiek, dat is een feit. Mooie avond gehad en kritiek op een detail kunnen ze niet, dat snappen ze niet. Een vrouw denkt dat kritiek op een klein punt afwijzing van het geheel inhoudt.
('Heerlijk schat, lekker hoor, hmmmm echt heerlijk gegeten'.
'Echt waar?'
'Ja echt, jammer dat er weinig saus was, ik vond het zó lekker'
'Oh wat jammer, je had veel te weinig. Sorry hoor, ik ben nou eenmaal geen kokkin, volgende keer gaan we wel uit eten, je vond het echt afschuwelijk weinig he, heb je nog steeds veel honger? Sorry hoor... etc).

Terug naar de voorstelling. Die begon wat vaag. Als na drie minuten een man in onderbroek in bed kruipt bij een andere man voel je iets van plaatsvervangende schaamte, als witte hetero zijnde. En we schaamde ons toch al, want er zaten nog geen 150 man in de zaal.
'Amersfoort is echt een hele leuke stad hoor!' wilde mijn vriend roepen om de acteurs gerust te stellen en omdat hij blijkbaar ook last had van plaatsvervangende schaamte, maar dan voor zijn medestadbewoners. Daar had ik dan weer geen last van, ik kom niet uit Amersfoort en bovendien, wíj waren er toch?

Zo vaag als het begon, zo intrigerend werd de voorstelling. Heb je je over je homofobe pathieën heengezet (elke hetero heeft ze, geef nou maar gewoon toe) en ben je gewend aan de dragende, lange zinnen van de scenarioschrijver dan valt er heel veel te genieten Tien punten voor de vier acteurs, wat een klasse, wat een genot om mensen zo in hun rol te zien opgaan. Vier verknipte personages, een homohoerenjong, zijn zwangere vriendinnetje, de genoemde acteur en zijn lesbische agente/fakevrouw. De acteurs behoren tot de absolute Nederlandse top, huilen en lachen op commando en maken het een feest om naar de voorstelling te kijken. Met Judith van den Berg bovenaan, wat een klasse! Waarom een off-broadway stuk met een Amerikaans, in Nederland volstrekt irrelevant thema aan zo'n topcast koppelen? Zijn er geen goede toneelschrijvers in Nederland of hebben ze mijn telefoonnumer niet ofzo? 06-54363986!

Het verdiende een beter scenario, maar zoals gezegd, daar was niet iedereen het over eens. De mening van tante Truus uit Appelscha kennen we niet, die zat thuis op de bank te zappen. En dat is jammer, voor de acteurs die naar lege stoelen keken, maar vooral ook voor tante Truus zelf. Wie vertelt Nederland dat er meer theater te beleven is dan alleen Musicals van Joop?