Aha, juist ja, goh, nou...

'Intuïtieve therapie' is het antwoord van de blonde vrouw, die ik op een receptie vroeg wat voor werk ze doet.
Mijn ervaring is dat je selectief moet zijn op recepties. Je kunt zomaar verzanden in gesprekken die er niet toe doen, terwijl interessantere gesprekspartners voorbijlopen. Vraag dus nooit zomaar door, tenzij je interesse gewekt is. Mijn interesse was gewekt door de vrouw. Zou intuïtieve therapie wat voor mij zijn?
'Wat is dat, intuïtieve therapie?' vraag ik.
'Nou' zegt ze. 'Dat is een goede vraag'
'Dank je' zeg ik 'ik stel alleen goede vragen, de foute vragen komen als je straks dronken bent en mijn vrouw uit zicht is'
'Intuïtieve therapie' vertelt ze onverstoorbaar 'heeft met energie te maken. Het gaat erom dat ik als therapeut een verbintenis met jou aanga en een therapie aanbiedt op basis van mijn intuïtieve kracht. Wat ik voor je verzorg wordt meer door jou, je energie en je barrières gedreven dan door mijn therapeutische kwaliteiten. En het hoeft niet altijd met energie te maken te hebben, het kan ook door kleuren, of door hele andere dingen opgeroepen worden'
'Aha' zeg ik en ik ben even stil. Zou intuïtieve therapie mijn met enige regelmaat opduikende zingevingsvraagstukken beantwoorden? Zouden mijn besef van het zinloze van het bestaan aan de ene kant en mijn geldingsdrang anderzijds met elkaar in evenwicht komen? Zou ik er leren hoe je doorzettingsvermogen en relativeringsvermogen kunt mengen?
'Juist ja. Goh, nou ... ' stamel ik.
Er valt me even geen vervolgvraag te binnen, maar dat stoort haar niet. Intuïtief voelt ze blijkbaar aan dat ik nog wel meer wil weten.
'Veel van mijn cliënten zijn uitbehandeld in de reguliere zorg. Maar ik coach ook hoge mensen uit het bedrijfsleven. En groepssessies waarbij mensen uit hun dagelijkse rolpatronen stappen vind ik ook heel inspirerend. Wist jij bijvoorbeeld dat veel oervolkeren communiceren door elkaars slapen te betasten en dan gevoelsklanken uit hun kelen op laten komen?'
'Nee, die aflevering van National Geographic Channel heb ik denk ik gemist' antwoord ik.
'En wat doe jij' vraagt ze.
'Goede vraag' zeg ik 'Ik fiets. En ik schrijf. En ik zit op een kantoor. En ik realiseer me dat wat ik doe geen ene fuck voorstelt als je het in de grootheid van het heelal en de oneindigheid van de tijd plaatst'
'Je zou eens op intuïtieve therapie moeten' zei ze.'Ik voel enorme barrieres in je groene energie. Maar ik zeg er eerlijk bij dat we nog niet gedekt worden door je verzekering'

'Sorry' zeg ik 'te druk. 'Mijn trainingsschema voor de fiets. En mijn werk enzo. Maar leuk je gesproken te hebben'
Dan pakt ze met twee handen mijn slapen, doet haar ogen dicht en er komt een geluid uit haar keel dat aan het gehuil van een verdwaalde wolf doet denken. Van schrik laat ik een boer.