'In ruil daarvoor kijk mee ik naar 'De Bachelor' woensdagavond' beloofde ik haar.
Ik heb spijt. Spijt van mijn aankoop en van mijn tijdbesteding gisteravond. Wat een waardeloze snertreportage. Even voor de duidelijkheid, Dekker is een fantastische fietser, een van de grootste talenten die dit land ooit heeft voortgebracht. Ik sta bij lange na niet in zijn schaduw, ook niet na het volbrengen van de Jan Janssen Classic vorige week of na het twee keer per week bedwingen van de pyramide van Austerlitz. Met een dopingvrije bidon, dat dan weer wel. Dekkers talent staat buiten kijf, zijn lichaam - volgens mijn vrouw die gedwee de hele reportage meekeek - is goddelijk en zijn haar zit als een fotomodel.
Dat mag allemaal waar zijn, maar er is een probleem. De ooit zo goedgebekte playboy heeft niets te vertellen. N-I-E-T-S. Bij zijn veroordeling heeft hij gezegd dat hij zijn maatjes niet zou naaien. Daardoor heeft hij extra straf gekregen en dus weten we niet welke medefietsers er net zulke valsspelers waren als hij en weten we ook niet waar hij zijn handel betrok. Dat hij daar dus nog steeds niet over praat is tot daar aan toe, al begrijp ik zijn keuze niet. Ofwel je bent een berouwvolle dopingzondaar, hebt schijt aan de Omerta en biecht alles op, ofwel je houdt helemaal je bek. Dus waarom deze reportage? Geld? Dat lijkt me niet, als hij de Porsche waarin hij rijdt verkoopt, kan hij het gemakkelijk een jaar uithouden in zijn appartement in Lucca. Of zijn er andere gedachten of wetenswaardigheden die Dekker met de wereld wil delen? Ik heb ze niet gehoord.
'Ik ben geïrriteerd op jou omdat je het nu nog steeds niet snapt' snauwt Dekker, ergens halverwege het slaapverwekkende relaas, naar de maker van de reportage. Ik was ook geïrriteerd, maar dat kwam omdat Dekker het na al die tijd nog niet had kunnen uitleggen. De goedgebekte, vrolijke, ideale schoonzoon van weleer komt in deze scene over als een binnenvetter met een ontstoken gebit. En in de rest van de reportage is het al niet veel beter, slechts op de tafel bij de Haptonoom komt er iets los en in een afgeluisterd interview met cyclingnews wordt er een nieuwsfeitje gepresenteerd.
Waarschijnlijk heeft reportagemaker Geertjan Lassche gedacht dat, als hij maar lang genoeg in het bijzijn van Dekker verbleef, er vanzelf een vertrouwensband zou ontstaan en hij iets van de zieleroerselen van de voormalige hoop van wielrennend Nederland zou kunnen vastleggen. En vermoedelijk pas bij het monteren van de reportage is Lassche erachter gekomen dat hij een aantal nietszeggende, flutbeelden heeft verzameld. Allemaal leuk en aardig, maar ik zit als fan met de gebakken peren door een hele avond naar een mens te kijken die uitsluitend talent heeft voor het paraderen door de straten van Lucca en het zweten in blote bast op een hometrainer. Dat laatste vond alleen mijn vrouw leuk, maar mij smaakte mijn glaasje limonade me niet meer. Waarom is deze reportage gemaakt? De opgenomen beelden hadden toch gewoon gewist kunnen worden? Of in de grote youtube vuilnisbak gestort? En nou moet ik ook nog een heel boek lezen, met vermoedelijk nog meer nietszeggend gemurmel? Of mag het retour?
Bij deze een oproep aan Thomas Dekker. Het is bijna te laat. Je imago dreigt zeer ernstig geschaadt te worden. Zonder imago geen contract, dat weet jij ook. Wil je eindigen als fietsenmaker te Neerpelt of Reusel ? Of wil je je carriere redden? Bel of mail me in dat laatste geval, dan leg ik je een uurtje op de sofa, camera aan en dan zullen we die mossel van jou eens pellen. Ik monteer een filmpje en we knallen het op Youtube en voor je het weet fiets je weer met de besten mee, want luister maar naar je haptonoom, al die boosheid en frustratie gaan in je benen zitten.
Of durf je niet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten